خرد جمعی، همیشه مفهومی والا برای اذهان بشر بوده است. با وجود آنکه «همه چیز را همگان دانند و همگان هنوز زاده نشده‌اند» باز هم «یک عقل خوب است و دو عقل بهتر» و «آری به اتفاق جهان می‌توان گرفت». در آینده پژوهی نیز مبنای بسیاری از روش‌ها خرد جمعی است. «پنل خبرگان» را شاید بتوان مهم‌ترین روشی دانست که در دسته‌ی خرد جمعی می‌گنجد. با این وجود در دهه‌ی 1950 میلادی، اندیشکده‌ی رند (RAND) به برخی از ضعف‌های این روش پی برد؛ پاسخی که با زرق و برق بیشتری ارائه می‌شد، معمولا توجهات را به خود جلب می‌کرد، حتی اگر لزوما صحیح نبود؛ گاهی ممکن بود برخی از افراد نظر خود را به دلایل مختلف بیان نکنند، دلایلی مانند خجالت، ترس از اقلیت بودن و ... . این موارد اندیشکده‌ی رند را بر آن داشت تا 2 شرط را به پنل خبرگان بیافزاید و روشی جدید را توسعه دهد؛ روش دلفی. گمنامی پاسخ‌دهندگان و ارائه‌ی بازخورد به آن‌ها، دو رکن اساسی و بن‌مایه‌ی تفاوت این روش با پنل خبرگان شمرده می‌شود. روش دلفی با پیاده‌سازی در بستر اینترنت، هزینه‌ها را کاهش داده و به خبرگان کمک می‌کند تا از هر نقطه‌ی جهان در فرآیند خرد جمعی حضور پیدا کنند. «سامانه‌ی هم‌اندیشی آنلاین» یا «سها»، پلتفرمی است که به همین منظور طراحی شده است.